芙蓉女儿诔

芙蓉女儿诔原文：

天何如是之苍苍兮，乘玉虬以游乎穹窿耶？地何如是之茫茫兮，驾瑶象以降乎泉壤耶？望伞盖之陆离兮，抑箕尾之光耶？列羽葆而为前导兮，卫危虚于傍耶？驱丰隆以为庇从兮，望舒月以临耶？听车轨而伊轧兮，御鸾鹥以征耶？闻馥郁而薆然兮，纫蘅杜以为纕耶？炫裙裾之烁烁兮，镂明月以为珰耶？借葳蕤而成坛畤兮，檠莲焰以烛兰膏耶？文瓠瓟以为觯斝兮，漉醽醁以浮桂醑耶？瞻云气而凝盼兮，仿佛有所觇耶？俯窈窕而属耳兮，恍惚有所闻耶？期汗漫而无夭阏兮，忍捐弃予于尘埃耶？倩风廉之为余驱车兮，冀联辔而携归耶？余中心为之慨然兮，徒噭噭而何为耶？卿偃然而长寝兮，岂天运之变于斯耶？既窀穸且安稳兮，反其真而又奚化耶？余犹桎梏而悬附兮，灵格余以嗟来耶？来兮止兮，卿其来耶？
若夫鸿蒙而居，寂静以处，虽临于兹，余亦莫睹。搴烟萝而为步障，列苍蒲而森行伍。警柳眼之贪眠，释莲心之味苦。素女约于桂岩，宓妃迎于兰渚。弄玉吹笙，寒簧击敔。征嵩岳之妃，启骊山之姥。龟呈洛浦之灵，兽作咸池之舞。潜赤水兮龙吟，集珠林兮凤翥。爰格爰诚，匪簠匪莒。发轫乎霞城，还旌乎玄圃。既显微而若通，复氤氲而倏阻。离合兮烟云，空蒙兮雾雨。尘霾敛兮星高，溪山丽兮月午。何心意之忡忡，若寤寐之栩栩？余乃欷歔怅望，泣涕彷徨。人语兮寂历，天籁兮篔筜。鸟惊散而飞，鱼唼喋以响。志哀兮是祷，成礼兮期祥。呜呼哀哉！尚飨！
惠远祠前晋溪水，翠叶银花清见底
呜呼！固鬼蜮之为灾，岂神灵而亦妒？箝诐奴之口，讨岂从宽？剖悍妇之心，忿犹未释！在卿之尘缘虽浅，而玉之鄙意尤深。因蓄惓惓之思，不禁谆谆之问。
孰料鸠鸩恶其高，鹰鸷翻遭罦罬；薋葹妒其臭，茝兰竟被芟鉏！花原自怯，岂奈狂飙；柳本多愁，何禁骤雨！偶遭蛊虿之谗，遂抱膏肓之疚。故樱唇红褪，韵吐呻吟；杏脸香枯，色陈顑颔。诼谣謑诟，出自屏帏；荆棘蓬榛，蔓延户牖。岂招尤则替，实攘诟而终。既忳幽沉于不尽，复含罔屈于无穷。高标见嫉，闺帏恨比长沙；直烈遭危，巾帼惨于羽野。自蓄辛酸，谁怜夭折？仙云既散，芳趾难寻。洲迷聚窟，何来却死之香？海失灵槎，不获回生之药。
始知上帝垂旌，花宫待诏，生侪兰蕙，死辖芙蓉。听小婢之言，似涉无稽；据浊玉之思，则深为有据。何也：昔叶法善摄魂以撰碑，李长吉被诏而为记，事虽殊其理则一也。故相物以配才，苟非其人，恶乃滥乎其位？始信上帝委托权衡，可谓至洽至协，庶不负其所秉赋也。因希其不昧之灵，或陟降于兹，特不揣鄙俗之词，有污慧听。乃歌而招之曰：
世间花叶不相伦，花入金盆叶作尘
窃思女儿自临浊世，迄今凡十有（通“又）”六载。其先之乡籍姓氏，湮沦而莫能考者久矣。而玉得于衾枕栉沐之间，栖息宴游之夕，亲昵狎亵，相与共处者，仅五年八月有奇。
昨承严命，既趋车而远陟芳园；今犯慈威，复拄杖而近抛孤柩。及闻蕙棺被燹，惭违共穴之盟；石椁成灾，愧迨同灰之诮。
眉黛烟青，昨犹我画；指环玉冷，今倩谁温？鼎炉之剩药犹存，襟泪之余痕尚渍。镜分鸾别，愁开麝月之奁；梳化龙飞，哀折檀云之齿。委金钿于草莽，拾翠盒于尘埃。楼空鳷鹊，徒悬七夕之针；带断鸳鸯，谁续五丝之缕？
仍怜故乡水，万里送行舟
请为父老歌：艰难愧深情
夜月一帘幽梦，春风十里柔情
维太平不易之元，蓉桂竞芳之月，无可奈何之日，怡红院浊玉，谨以群花之蕊，冰鲛之縠，沁芳之泉，枫露之茗，四者虽微，聊以达诚申信，乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰：
忆女儿曩生之昔，其为质则金玉不足喻其贵，其为性则冰雪不足喻其洁，其为神则星日不足喻其精，其为貌则花月不足喻其色。姊娣悉慕媖娴，妪媪咸仰惠德。
眺听良多感，徙倚独沾襟
欲寄书如天远，难销夜似年长
天街曾醉美人畔，凉枝移插乌巾
况乃金天属节，白帝司时，孤衾有梦，空室无人。桐阶月暗，芳魂与倩影同销；蓉帐香残，娇喘共细言皆绝。连天衰草，岂独蒹葭；匝地悲声，无非蟋蟀。露阶晚砌，穿帘不度寒砧；雨荔秋垣，隔院希闻怨笛。芳名未泯，檐前鹦鹉犹呼；艳质将亡，槛外海棠预萎。捉迷屏后，莲瓣无声；斗草庭前，兰芳枉待。抛残绣线，银笺彩缕谁裁？褶断冰丝，金斗御香未熨。
尔乃西风古寺，淹滞青燐，落日荒丘，零星白骨。楸榆飒飒，蓬艾萧萧。隔雾圹以啼猿，绕烟塍而泣鬼。自为红绡帐里，公子情深；始信黄土陇中，女儿命薄！汝南泪血，斑斑洒向西风；梓泽馀衷，默默诉凭冷月。
凤凰台上凤凰游，凤去台空江自流
山舞银蛇，原驰蜡象，欲与天公试比高

芙蓉女儿诔拼音解读：

tiān hé rú shì zhī cāng cāng xī，chéng yù qiú yǐ yóu hū qióng lóng yé？dì hé rú shì zhī máng máng xī，jià yáo xiàng yǐ jiàng hū quán rǎng yé？wàng sǎn gài zhī lù lí xī，yì jī wěi zhī guāng yé？liè yǔ bǎo ér wèi qián dǎo xī，wèi wēi xū yú bàng yé？qū fēng lóng yǐ wéi bì cóng xī，wàng shū yuè yǐ lín yé？tīng chē guǐ ér yī yà xī，yù luán yī yǐ zhēng yé？wén fù yù ér ài rán xī，rèn héng dù yǐ wéi rǎng yé？xuàn qún jū zhī shuò shuò xī，lòu míng yuè yǐ wéi dāng yé？jiè wēi ruí ér chéng tán zhì xī，qíng lián yàn yǐ zhú lán gāo yé？wén hù bó yǐ wéi zhì jiǎ xī，lù líng lù yǐ fú guì xǔ yé？zhān yún qì ér níng pàn xī，fǎng fú yǒu suǒ chān yé？fǔ yǎo tiǎo ér shǔ ěr xī，huǎng hū yǒu suǒ wén yé？qī hàn màn ér wú yāo è xī，rěn juān qì yǔ yú chén āi yé？qiàn fēng lián zhī wèi yú qū chē xī，jì lián pèi ér xié guī yé？yú zhōng xīn wèi zhī kǎi rán xī，tú jiào jiào ér hé wéi yé？qīng yǎn rán ér zhǎng qǐn xī，qǐ tiān yùn zhī biàn yú sī yé？jì zhūn xī qiě ān wěn xī，fǎn qí zhēn ér yòu xī huà yé？yú yóu zhì gù ér xuán fù xī，líng gé yú yǐ jiē lái yé？lái xī zhǐ xī，qīng qí lái yé？
ruò fú hóng méng ér jū，jì jìng yǐ chù，suī lín yú zī，yú yì mò dǔ。qiān yān luó ér wèi bù zhàng，liè cāng pú ér sēn háng wǔ。jǐng liǔ yǎn zhī tān mián，shì lián xīn zhī wèi kǔ。sù nǚ yuē yú guì yán，fú fēi yíng yú lán zhǔ。nòng yù chuī shēng，hán huáng jī yǔ。zhēng sōng yuè zhī fēi，qǐ lí shān zhī lǎo。guī chéng luò pǔ zhī líng，shòu zuò xián chí zhī wǔ。qián chì shuǐ xī lóng yín，jí zhū lín xī fèng zhù。yuán gé yuán chéng，fěi fǔ fěi jǔ。fā rèn hū xiá chéng，hái jīng hū xuán pǔ。jì xiǎn wēi ér ruò tōng，fù yīn yūn ér shū zǔ。lí hé xī yān yún，kōng méng xī wù yǔ。chén mái liǎn xī xīng gāo，xī shān lì xī yuè wǔ。hé xīn yì zhī chōng chōng，ruò wù mèi zhī xǔ xǔ？yú nǎi xī xū chàng wàng，qì tì páng huáng。rén yǔ xī jì lì，tiān lài xī yún dāng。niǎo jīng sàn ér fēi，yú shà zhá yǐ xiǎng。zhì āi xī shì dǎo，chéng lǐ xī qī xiáng。wū hū āi zāi！shàng xiǎng！
huì yuǎn cí qián jìn xī shuǐ，cuì yè yín huā qīng jiàn dǐ
wū hū！gù guǐ yù zhī wèi zāi，qǐ shén líng ér yì dù？qián bì nú zhī kǒu，tǎo qǐ cóng kuān？pōu hàn fù zhī xīn，fèn yóu wèi shì！zài qīng zhī chén yuán suī qiǎn，ér yù zhī bǐ yì yóu shēn。yīn xù quán quán zhī sī，bù jīn zhūn zhūn zhī wèn。
shú liào jiū zhèn è qí gāo，yīng zhì fān zāo fú zhuó；cí shī dù qí chòu，chǎi lán jìng bèi shān chú！huā yuán zì qiè，qǐ nài kuáng biāo；liǔ běn duō chóu，hé jìn zhòu yǔ！ǒu zāo gǔ chài zhī chán，suì bào gāo huāng zhī jiù。gù yīng chún hóng tuì，yùn tǔ shēn yín；xìng liǎn xiāng kū，sè chén kǎn hàn。zhuó yáo xǐ gòu，chū zì píng wéi；jīng jí péng zhēn，màn yán hù yǒu。qǐ zhāo yóu zé tì，shí rǎng gòu ér zhōng。jì tún yōu chén yú bù jìn，fù hán wǎng qū yú wú qióng。gāo biāo jiàn jí，guī wéi hèn bǐ cháng shā；zhí liè zāo wēi，jīn guó cǎn yú yǔ yě。zì xù xīn suān，shuí lián yāo zhé？xiān yún jì sàn，fāng zhǐ nán xún。zhōu mí jù kū，hé lái què sǐ zhī xiāng？hǎi shī líng chá，bù huò huí shēng zhī yào。
shǐ zhī shàng dì chuí jīng，huā gōng dài zhào，shēng chái lán huì，sǐ xiá fú róng。tīng xiǎo bì zhī yán，shì shè wú jī；jù zhuó yù zhī sī，zé shēn wèi yǒu jù。hé yě：xī yè fǎ shàn shè hún yǐ zhuàn bēi，lǐ zhǎng jí bèi zhào ér wèi jì，shì suī shū qí lǐ zé yī yě。gù xiāng wù yǐ pèi cái，gǒu fēi qí rén，è nǎi làn hū qí wèi？shǐ xìn shàng dì wěi tuō quán héng，kě wèi zhì qià zhì xié，shù bù fù qí suǒ bǐng fù yě。yīn xī qí bù mèi zhī líng，huò zhì jiàng yú zī，tè bù chuǎi bǐ sú zhī cí，yǒu wū huì tīng。nǎi gē ér zhāo zhī yuē：
shì jiān huā yè bù xiāng lún，huā rù jīn pén yè zuò chén
qiè sī nǚ ér zì lín zhuó shì，qì jīn fán shí yǒu（tōng“yòu）”liù zài。qí xiān zhī xiāng jí xìng shì，yān lún ér mò néng kǎo zhě jiǔ yǐ。ér yù dé yú qīn zhěn zhì mù zhī jiān，qī xī yàn yóu zhī xī，qīn nì xiá xiè，xiāng yǔ gòng chǔ zhě，jǐn wǔ nián bā yuè yǒu qí。
zuó chéng yán mìng，jì qū chē ér yuǎn zhì fāng yuán；jīn fàn cí wēi，fù zhǔ zhàng ér jìn pāo gū jiù。jí wén huì guān bèi xiǎn，cán wéi gòng xué zhī méng；shí guǒ chéng zāi，kuì dài tóng huī zhī qiào。
méi dài yān qīng，zuó yóu wǒ huà；zhǐ huán yù lěng，jīn qiàn shuí wēn？dǐng lú zhī shèng yào yóu cún，jīn lèi zhī yú hén shàng zì。jìng fēn luán bié，chóu kāi shè yuè zhī lián；shū huà lóng fēi，āi zhé tán yún zhī chǐ。wěi jīn diàn yú cǎo mǎng，shí cuì hé yú chén āi。lóu kōng zhī què，tú xuán qī xī zhī zhēn；dài duàn yuān yāng，shuí xù wǔ sī zhī lǚ？
réng lián gù xiāng shuǐ，wàn lǐ sòng xíng zhōu
qǐng wèi fù lǎo gē：jiān nán kuì shēn qíng
yè yuè yī lián yōu mèng，chūn fēng shí lǐ róu qíng
wéi tài píng bù yì zhī yuán，róng guì jìng fāng zhī yuè，wú kě nài hé zhī rì，yí hóng yuàn zhuó yù，jǐn yǐ qún huā zhī ruǐ，bīng jiāo zhī hú，qìn fāng zhī quán，fēng lù zhī míng，sì zhě suī wēi，liáo yǐ dá chéng shēn xìn，nǎi zhì jì yú bái dì gōng zhōng fǔ sī qiū yàn fú róng nǚ ér zhī qián yuē：
yì nǚ ér nǎng shēng zhī xī，qí wèi zhì zé jīn yù bù zú yù qí guì，qí wéi xìng zé bīng xuě bù zú yù qí jié，qí wèi shén zé xīng rì bù zú yù qí jīng，qí wèi mào zé huā yuè bù zú yù qí sè。zǐ dì xī mù yīng xián，yù ǎo xián yǎng huì dé。
tiào tīng liáng duō gǎn，xǐ yǐ dú zhān jīn
yù jì shū rú tiān yuǎn，nán xiāo yè shì nián zhǎng
tiān jiē céng zuì měi rén pàn，liáng zhī yí chā wū jīn
kuàng nǎi jīn tiān shǔ jié，bái dì sī shí，gū qīn yǒu mèng，kōng shì wú rén。tóng jiē yuè àn，fāng hún yǔ qiàn yǐng tóng xiāo；róng zhàng xiāng cán，jiāo chuǎn gòng xì yán jiē jué。lián tiān shuāi cǎo，qǐ dú jiān jiā；zā dì bēi shēng，wú fēi xī shuài。lù jiē wǎn qì，chuān lián bù dù hán zhēn；yǔ lì qiū yuán，gé yuàn xī wén yuàn dí。fāng míng wèi mǐn，yán qián yīng wǔ yóu hū；yàn zhì jiāng wáng，kǎn wài hǎi táng yù wēi。zhuō mí píng hòu，lián bàn wú shēng；dòu cǎo tíng qián，lán fāng wǎng dài。pāo cán xiù xiàn，yín jiān cǎi lǚ shuí cái？zhě duàn bīng sī，jīn dòu yù xiāng wèi yùn。
ěr nǎi xī fēng gǔ sì，yān zhì qīng lín，luò rì huāng qiū，líng xīng bái gǔ。qiū yú sà sà，péng ài xiāo xiāo。gé wù kuàng yǐ tí yuán，rào yān chéng ér qì guǐ。zì wèi hóng xiāo zhàng lǐ，gōng zǐ qíng shēn；shǐ xìn huáng tǔ lǒng zhōng，nǚ ér mìng bó！rǔ nán lèi xuè，bān bān sǎ xiàng xī fēng；zǐ zé yú zhōng，mò mò sù píng lěng yuè。
fèng huáng tái shàng fèng huáng yóu，fèng qù tái kōng jiāng zì liú
shān wǔ yín shé，yuán chí là xiàng，yù yǔ tiān gōng shì bǐ gāo
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

主国国君用食礼招待来聘问的大夫的礼仪：国君派大夫到馆舍告诉来聘的大夫（到主国的朝庙接受食礼），各自按相同的爵位去告之。上介出门问来馆舍有何事，进门报告。辞谢三次后答应。主宾出外门，
全诗描写的是人到中年，有些凄凄惶惶心态，但又不趋炎附势的低姿态。此词当是作者后期的作品。 辛弃疾也信奉老庄，在《浪淘沙·山寺夜半闻钟》这首词中作旷达语，但他并不能把冲动的
有句古话，叫做“塞翁失马，安知非福”，说的是丢失马虽然是个损失，但谁叉能说这不是更大的福气到来的征兆呢。福 与非福，成功与失败，损失与收获，都没有绝对不可逾越的界限，完全可以相互转
蒋子文，是广陵郡人。他喜欢喝酒，爱好女色，轻薄放荡，不拘礼法，常常说自己的骨相清高，死了会成仙。汉朝末年他当了秣陵县县尉，有一次追击强盗来到钟山脚下，强盗打伤了他的前额，他就解下印
此篇是一首咏聚景亭梅花的作品，通过抒写聚景亭赏梅今昔不同境况，表达了作者对往事、故国的深情追忆及对故人的谆谆劝诫。此词是和作，周密原作为《法曲献仙音·吊雪香亭梅》：“松雪

相关赏析

这支散曲题为“托咏”，是托物咏怀之意。曲子写一个少女对着天上圆圆的明月，诉说心底的祝愿：愿天下有情人都像明月一样团团圆圆。古人诗、词、曲中常有对月拜祝和把酒发愿的描写，关汉卿的《拜
词类活用吾既已言之王矣 言：名词作动词，说，告诉。吾义固不杀人 义：名词作动词，善良坚持道义。公输盘九设攻城之机变 机变：动词作名词，巧妙的方式。虽杀臣，不能绝也 绝：形容词作动词
记事、写景、抒情融为一篇文章中，记事简明，写景铺张，抒情真切，议论精辟。这篇记叙述了事情的本末源起，通过描绘岳阳楼的景色及迁客骚人登楼览景后产生的不同感情，表达了范仲淹“不以物喜，
天空阴沉沉的，岸边的青草已被严霜打得萎蔫枯凋。晨雾弥漫，隐没了城墙上的雉堞。南街上涂足油脂的车子等待出发，东门外的别宴也已经停歇。垂柳拂面，那柔嫩的枝条像是可以采下来编结。美人
据词中意，此词应作于苏妾即将离他而去，而词人尚在淮地出差之时。“万里”三句。言词人身处广袤的江淮平原，山山水水尽收眼底。在愁闷中凝视西方，茫茫暮色中夕阳正一点点地收敛起余晖。“天低

作者介绍

嵇康 嵇康(223-262)，字叔夜，谯郡铚(今安徽省宿县西)人，是三国后期曹魏的著名才学之士。曾做过中散大夫，故后人又常称之为嵇中散。为人刚直简傲，精通乐理，崇尚老庄，好言服食养生之事。他对当时司马氏倾夺曹氏政权，易代在即的形势，愤激不平，义形于色。他蔑弃司马氏所提倡的虚伪礼教，而与以纵酒颓放为名的阮籍，刘伶等七人为友，时人谓之「竹林七贤」。嵇康这种言论和表现是司马氏所不能容的，故终于被诬陷而死。关于嵇康的诗文，刘解说他「兴高而采烈」；钟嵘说他「讦直露才，伤渊雅之致」，意思大约是锋芒太露，不合温柔敦厚之道，但同时又说他「托喻清远，未失高流。」总的看来，嵇康诗的成就不如文章。作品有《嵇中散集》。注本以戴名扬的《嵇康集校注》较为详备。