文赋

文赋原文：

我爱山中夏，空冥花雨下
　　体有万殊，物无一量。纷纭挥霍，形难为状。辞程才以效伎，意司契而为匠。在有无而僶俛，当浅深而不让。虽离方而遯圆，期穷形而尽相。故夫夸目者尚奢，惬心者贵当。言穷者无隘，论达者唯旷。
清明时节出郊原，寂寂山城柳映门
还与去年人，共藉西湖草
　　若夫丰约之裁，俯仰之形，因宜适变，曲有微情。或言拙而喻巧，或理朴而辞轻；或袭故而弥新，或沿浊而更清；或览之而必察，或研之而后精。譬犹舞者赴节以投袂，歌者应絃而遣声。是盖轮扁所不得言，故亦非华说之所能精。
　　佇中区以玄览，颐情志于典坟。遵四时以叹逝，瞻万物而思纷。悲落叶于劲秋，喜柔条于芳春。心懔懔以怀霜，志眇眇而临云。詠世德之骏烈，诵先人之清芬。游文章之林府，嘉丽藻之彬彬。慨投篇而援笔，聊宣之乎斯文。
　　或讬言于短韻，对穷迹而孤兴，俯寂寞而无友，仰寥廓而莫承；譬偏絃之独张，含清唱而靡应。或寄辞于瘁音，徒靡言而弗华，混妍蚩而成体，累良质而为瑕；象下管之偏疾，故虽应而不和。或遗理以存异，徒寻虚以逐微，言寡情而鲜爱，辞浮漂而不归；犹絃么而徽急，故虽和而不悲。或奔放以谐和，务嘈囋而妖冶，徒悦目而偶俗，故高声而曲下；寤《防露》与桑间，又虽悲而不雅。或清虚以婉约，每除烦而去滥，阙大羹之遗味，同朱絃之清氾；虽一唱而三叹，固既雅而不艳。
　　余每观才士之所作，窃有以得其用心。夫放言谴辞，良多变矣，妍蚩好恶，可得而言。每自属文，尤见其情。恒患意不称物，文不逮意。盖非知之难，能之难也。故作《文赋》，以述先士之盛藻，因论作文之利害所由，它日殆可谓曲尽其妙。至于操斧伐柯，虽取则不远，若夫随手之变，良难以辞逮。盖所能言者具于此云。
一年三百六十日，多是横戈马上行
迳直夫何细桥危可免扶
雪岸丛梅发，春泥百草生
　　其始也，皆收视反听，耽思傍讯。精骛八极，心游万仞。其致也，情曈曨而弥鲜，物昭晰而互进。倾群言之沥液、漱六艺之芳润。浮天渊以安流，濯下泉而潜浸。于是沉辞怫悦，若游鱼衔钩，而出重渊之深；浮藻联翩，若翰鸟婴缴，而坠曾云之峻。收百世之阙文，採千载之遗韻。谢朝华于已披，启夕秀于未振。观古今于须臾，抚四海于一瞬。然后选义按部，考辞就班。抱景者咸叩，怀响者毕弹。或因枝以振叶，或沿波而讨源。或本隐以之显，或求易而得难。或虎变而兽扰，或龙见而鸟澜。或妥帖而易施，或岨峿而不安。罄澄心以凝思，眇众虑而为言。笼天地于形内，挫万物于笔端。始躑躅于燥吻，终流离于濡翰。理扶质以立干，文垂条而结繁。信情貌之不差，故每变而在颜。思涉乐其必笑，方言哀而已叹。或操觚以率尔，或含毫而邈然。
星垂平野阔，月涌大江流
　　诗缘情而绮靡，赋体物而浏亮。碑披文以相质，诔缠绵而悽怆。铭博约而温润，箴顿挫而清壮。颂优游以彬蔚，论精微而朗畅。奏平徹以闲雅，说炜晔而谲诳。虽区分之在兹，亦禁邪而制放。要辞达而理举，故无取乎冗长。
　　普辞条与文律，良余膺之所服。练世情之常尤，识前脩之所淑。虽发于巧心，或受蚩于拙目。彼琼敷与玉藻，若中原之有菽。同橐籥之罔穷，与天地乎并育。虽纷蔼于此世，嗟不盈于予掬。患挈缾之屡空，病昌言之难属。故踸踔于短垣，放庸音以足曲。恒遗恨以终篇，岂怀盈而自足？惧蒙尘于叩缶，顾取笑乎鸣玉。
　　或苕发颖竖，离众绝致；形不可逐，响难为系。块孤立而特峙，非常音之所纬。心牢落而无偶，意徘徊而不能揥。石韫玉而山辉，水怀珠而川媚。彼榛楛之勿翦，亦蒙荣于集翠。缀《下里》于《白雪》，吾亦济夫所伟。
　　若夫应感之会，通塞之纪，来不可遏，去不可止，藏若景灭，行犹响起。方天机之骏利，夫何纷而不理？思风发于胸臆，言泉流于唇齿；纷葳蕤以馺遝，唯豪素之所拟；文徽徽以溢目，音冷冷而盈耳。及其六情底滞，志往神留，兀若枯木，豁若涸流；揽营魂以探赜，顿精爽而自求；理翳翳而愈伏，思轧轧其若抽。是以或竭情而多悔，或率意而寡尤。虽兹物之在我，非余力之所戮。故时抚空怀而自惋，吾未识夫开塞之所由。
　　或文繁理富，而意不指适。极无两致，尽不可益。立片言而居要，乃一篇之警策；虽众辞之有条，必待兹而效绩。亮功多而累寡，故取足而不易。
垂柳覆金堤，蘼芜叶复齐
　　或藻思綺合，清丽千眠。炳若缛绣，悽若繁絃。必所拟之不殊，乃闇合乎曩篇。虽杼轴于予怀，忧他人之我先。苟伤廉而愆义，亦虽爱而必捐。
　　其为物也多姿，其为体也屡迁；其会意也尚巧，其遣言也贵妍。暨音声之迭代，若五色之相宣。虽逝止之无常，故崎錡而难便。苟达变而相次，犹开流以纳泉；如失机而后会，恒操末以续颠。谬玄黄之秩叙，故淟涊而不鲜。
　　伊兹文之为用，固众理之所因。恢万里而无阂，通亿载而为津。俯殆则于来叶，仰观象乎古人。济文武于将坠，宣风声于不泯。塗无远而不弥，理无微而弗纶。配霑润于云雨，象变化乎鬼神。被金石而德广，流管絃而日新。
远与君别者，乃至雁门关
零落江南不自由两绸缪料得吟鸾夜夜愁
　　或仰逼于先条，或俯侵于后章；或辞害而理比，或言顺而意妨。离之则双美，合之则两伤。考殿最于锱铢，定去留于毫芒；苟铨衡之所裁，固应绳其必当。
　　伊兹事之可乐，固圣贤之可钦。课虚无以责有，叩寂寞而求音。函绵邈于尺素，吐滂沛乎寸心。言恢之而弥广，思按之而逾深。播芳蕤之馥馥，发青条之森森。粲风飞而猋竖，郁云起乎翰林。

文赋拼音解读：

wǒ ài shān zhōng xià，kōng míng huā yǔ xià
　　tǐ yǒu wàn shū，wù wú yī liàng。fēn yún huī huò，xíng nán wéi zhuàng。cí chéng cái yǐ xiào jì，yì sī qì ér wèi jiàng。zài yǒu wú ér mǐn fǔ，dāng qiǎn shēn ér bù ràng。suī lí fāng ér dùn yuán，qī qióng xíng ér jǐn xiāng。gù fū kuā mù zhě shàng shē，qiè xīn zhě guì dāng。yán qióng zhě wú ài，lùn dá zhě wéi kuàng。
qīng míng shí jié chū jiāo yuán，jì jì shān chéng liǔ yìng mén
hái yǔ qù nián rén，gòng jí xī hú cǎo
　　ruò fú fēng yuē zhī cái，fǔ yǎng zhī xíng，yīn yí shì biàn，qū yǒu wēi qíng。huò yán zhuō ér yù qiǎo，huò lǐ pǔ ér cí qīng；huò xí gù ér mí xīn，huò yán zhuó ér gèng qīng；huò lǎn zhī ér bì chá，huò yán zhī ér hòu jīng。pì yóu wǔ zhě fù jié yǐ tóu mèi，gē zhě yīng xián ér qiǎn shēng。shì gài lún biǎn suǒ bù dé yán，gù yì fēi huá shuō zhī suǒ néng jīng。
　　zhù zhōng qū yǐ xuán lǎn，yí qíng zhì yú diǎn fén。zūn sì shí yǐ tàn shì，zhān wàn wù ér sī fēn。bēi luò yè yú jìn qiū，xǐ róu tiáo yú fāng chūn。xīn lǐn lǐn yǐ huái shuāng，zhì miǎo miǎo ér lín yún。yǒng shì dé zhī jùn liè，sòng xiān rén zhī qīng fēn。yóu wén zhāng zhī lín fǔ，jiā lì zǎo zhī bīn bīn。kǎi tóu piān ér yuán bǐ，liáo xuān zhī hū sī wén。
　　huò tuō yán yú duǎn yùn，duì qióng jī ér gū xìng，fǔ jì mò ér wú yǒu，yǎng liáo kuò ér mò chéng；pì piān xián zhī dú zhāng，hán qīng chàng ér mí yīng。huò jì cí yú cuì yīn，tú mí yán ér fú huá，hùn yán chī ér chéng tǐ，lèi liáng zhì ér wèi xiá；xiàng xià guǎn zhī piān jí，gù suī yīng ér bù hé。huò yí lǐ yǐ cún yì，tú xún xū yǐ zhú wēi，yán guǎ qíng ér xiān ài，cí fú piāo ér bù guī；yóu xián me ér huī jí，gù suī hé ér bù bēi。huò bēn fàng yǐ xié hé，wù cáo zá ér yāo yě，tú yuè mù ér ǒu sú，gù gāo shēng ér qū xià；wù《fáng lù》yǔ sāng jiān，yòu suī bēi ér bù yǎ。huò qīng xū yǐ wǎn yuē，měi chú fán ér qù làn，quē dà gēng zhī yí wèi，tóng zhū xián zhī qīng fàn；suī yí chàng ér sān tàn，gù jì yǎ ér bù yàn。
　　yú měi guān cái shì zhī suǒ zuò，qiè yǒu yǐ dé qí yòng xīn。fū fàng yán qiǎn cí，liáng duō biàn yǐ，yán chī hào wù，kě dé ér yán。měi zì zhǔ wén，yóu jiàn qí qíng。héng huàn yì bù chēng wù，wén bù dǎi yì。gài fēi zhī zhī nán，néng zhī nán yě。gù zuò《wén fù》，yǐ shù xiān shì zhī shèng zǎo，yīn lùn zuò wén zhī lì hài suǒ yóu，tā rì dài kě wèi qū jìn qí miào。zhì yú cāo fǔ fá kē，suī qǔ zé bù yuǎn，ruò fú suí shǒu zhī biàn，liáng nán yǐ cí dǎi。gài suǒ néng yán zhě jù yú cǐ yún。
yī nián sān bǎi liù shí rì，duō shì héng gē mǎ shàng xíng
jìng zhí fū hé xì qiáo wēi kě miǎn fú
xuě àn cóng méi fā，chūn ní bǎi cǎo shēng
　　qí shǐ yě，jiē shōu shì fǎn tīng，dān sī bàng xùn。jīng wù bā jí，xīn yóu wàn rèn。qí zhì yě，qíng tóng lóng ér mí xiān，wù zhāo xī ér hù jìn。qīng qún yán zhī lì yè、shù liù yì zhī fāng rùn。fú tiān yuān yǐ ān liú，zhuó xià quán ér qián jìn。yú shì chén cí fú yuè，ruò yóu yú xián gōu，ér chū zhòng yuān zhī shēn；fú zǎo lián piān，ruò hàn niǎo yīng jiǎo，ér zhuì zēng yún zhī jùn。shōu bǎi shì zhī quē wén，cǎi qiān zǎi zhī yí yùn。xiè cháo huá yú yǐ pī，qǐ xī xiù yú wèi zhèn。guān gǔ jīn yú xū yú，fǔ sì hǎi yú yī shùn。rán hòu xuǎn yì àn bù，kǎo cí jiù bān。bào jǐng zhě xián kòu，huái xiǎng zhě bì dàn。huò yīn zhī yǐ zhèn yè，huò yán bō ér tǎo yuán。huò běn yǐn yǐ zhī xiǎn，huò qiú yì ér dé nán。huò hǔ biàn ér shòu rǎo，huò lóng jiàn ér niǎo lán。huò tuǒ tiē ér yì shī，huò qū yǔ ér bù ān。qìng chéng xīn yǐ níng sī，miǎo zhòng lǜ ér wèi yán。lóng tiān dì yú xíng nèi，cuò wàn wù yú bǐ duān。shǐ zhí zhú yú zào wěn，zhōng liú lí yú rú hàn。lǐ fú zhì yǐ lì gàn，wén chuí tiáo ér jié fán。xìn qíng mào zhī bù chà，gù měi biàn ér zài yán。sī shè lè qí bì xiào，fāng yán āi ér yǐ tàn。huò cāo gū yǐ lǜ ěr，huò hán háo ér miǎo rán。
xīng chuí píng yě kuò，yuè yǒng dà jiāng liú
　　shī yuán qíng ér qǐ mí，fù tǐ wù ér liú liàng。bēi pī wén yǐ xiāng zhì，lěi chán mián ér qī chuàng。míng bó yuē ér wēn rùn，zhēn dùn cuò ér qīng zhuàng。sòng yōu yóu yǐ bīn wèi，lùn jīng wēi ér lǎng chàng。zòu píng chè yǐ xián yǎ，shuō wěi yè ér jué kuáng。suī qū fēn zhī zài zī，yì jìn xié ér zhì fàng。yào cí dá ér lǐ jǔ，gù wú qǔ hū rǒng cháng。
　　pǔ cí tiáo yǔ wén lǜ，liáng yú yīng zhī suǒ fú。liàn shì qíng zhī cháng yóu，shí qián xiū zhī suǒ shū。suī fā yú qiǎo xīn，huò shòu chī yú zhuō mù。bǐ qióng fū yǔ yù zǎo，ruò zhōng yuán zhī yǒu shū。tóng tuó yuè zhī wǎng qióng，yǔ tiān dì hū bìng yù。suī fēn ǎi yú cǐ shì，jiē bù yíng yú yǔ jū。huàn qiè píng zhī lǚ kōng，bìng chāng yán zhī nàn shǔ。gù chěn chuō yú duǎn yuán，fàng yōng yīn yǐ zú qū。héng yí hèn yǐ zhōng piān，qǐ huái yíng ér zì zú？jù méng chén yú kòu fǒu，gù qǔ xiào hū míng yù。
　　huò sháo fā yǐng shù，lí zhòng jué zhì；xíng bù kě zhú，xiǎng nán wéi xì。kuài gū lì ér tè zhì，fēi cháng yīn zhī suǒ wěi。xīn láo luò ér wú ǒu，yì pái huái ér bù néng tì。shí yùn yù ér shān huī，shuǐ huái zhū ér chuān mèi。bǐ zhēn hù zhī wù jiǎn，yì méng róng yú jí cuì。zhuì《xià lǐ》yú《bái xuě》，wú yì jì fū suǒ wěi。
　　ruò fú yīng gǎn zhī huì，tōng sāi zhī jì，lái bù kě è，qù bù kě zhǐ，cáng ruò jǐng miè，xíng yóu xiǎng qǐ。fāng tiān jī zhī jùn lì，fū hé fēn ér bù lǐ？sī fēng fā yú xiōng yì，yán quán liú yú chún chǐ；fēn wēi ruí yǐ sà tà，wéi háo sù zhī suǒ nǐ；wén huī huī yǐ yì mù，yīn lěng lěng ér yíng ěr。jí qí liù qíng dǐ zhì，zhì wǎng shén liú，wù ruò kū mù，huō ruò hé liú；lǎn yíng hún yǐ tàn zé，dùn jīng shuǎng ér zì qiú；lǐ yì yì ér yù fú，sī yà yà qí ruò chōu。shì yǐ huò jié qíng ér duō huǐ，huò shuài yì ér guǎ yóu。suī zī wù zhī zài wǒ，fēi yú lì zhī suǒ lù。gù shí fǔ kōng huái ér zì wǎn，wú wèi shí fū kāi sāi zhī suǒ yóu。
　　huò wén fán lǐ fù，ér yì bù zhǐ shì。jí wú liǎng zhì，jǐn bù kě yì。lì piàn yán ér jū yào，nǎi yī piān zhī jǐng cè；suī zhòng cí zhī yǒu tiáo，bì dài zī ér xiào jī。liàng gōng duō ér lèi guǎ，gù qǔ zú ér bù yì。
chuí liǔ fù jīn dī，mí wú yè fù qí
　　huò zǎo sī qǐ hé，qīng lì qiān mián。bǐng ruò rù xiù，qī ruò fán xián。bì suǒ nǐ zhī bù shū，nǎi àn hé hū nǎng piān。suī zhù zhóu yú yǔ huái，yōu tā rén zhī wǒ xiān。gǒu shāng lián ér qiān yì，yì suī ài ér bì juān。
　　qí wèi wù yě duō zī，qí wèi tǐ yě lǚ qiān；qí huì yì yě shàng qiǎo，qí qiǎn yán yě guì yán。jì yīn shēng zhī dié dài，ruò wǔ sè zhī xiāng xuān。suī shì zhǐ zhī wú cháng，gù qí qí ér nán biàn。gǒu dá biàn ér xiāng cì，yóu kāi liú yǐ nà quán；rú shī jī ér hòu huì，héng cāo mò yǐ xù diān。miù xuán huáng zhī zhì xù，gù tiǎn niǎn ér bù xiān。
　　yī zī wén zhī wèi yòng，gù zhòng lǐ zhī suǒ yīn。huī wàn lǐ ér wú hé，tōng yì zài ér wèi jīn。fǔ dài zé yú lái yè，yǎng guān xiàng hū gǔ rén。jì wén wǔ yú jiāng zhuì，xuān fēng shēng yú bù mǐn。tú wú yuǎn ér bù mí，lǐ wú wēi ér fú lún。pèi zhān rùn yú yún yǔ，xiàng biàn huà hū guǐ shén。bèi jīn shí ér dé guǎng，liú guǎn xián ér rì xīn。
yuǎn yǔ jūn bié zhě，nǎi zhì yàn mén guān
líng luò jiāng nán bù zì yóu liǎng chóu móu liào dé yín luán yè yè chóu
　　huò yǎng bī yú xiān tiáo，huò fǔ qīn yú hòu zhāng；huò cí hài ér lǐ bǐ，huò yán shùn ér yì fáng。lí zhī zé shuāng měi，hé zhī zé liǎng shāng。kǎo diàn zuì yú zī zhū，dìng qù liú yú háo máng；gǒu quán héng zhī suǒ cái，gù yīng shéng qí bì dāng。
　　yī zī shì zhī kě lè，gù shèng xián zhī kě qīn。kè xū wú yǐ zé yǒu，kòu jì mò ér qiú yīn。hán mián miǎo yú chǐ sù，tǔ pāng pèi hū cùn xīn。yán huī zhī ér mí guǎng，sī àn zhī ér yú shēn。bō fāng ruí zhī fù fù，fā qīng tiáo zhī sēn sēn。càn fēng fēi ér biāo shù，yù yún qǐ hū hàn lín。
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

　　邹忌身长五十四·寸左右，而且形象外貌光艳美丽。早晨，（邹忌）穿戴好衣帽，照了一下镜子，对他妻子说：“我和城北徐公比，谁更美呢?”他的妻子说：“您非常美，徐公怎么能
只可惜岁月无情，大浪淘沙，刘著流传至今的仅此一首词作。以词意着当为作者客居北地怀人之作。 上片写离别滋味，追怀往日那难舍难分的场面。“雪照山城玉指寒，一声羌笛怨楼间。”山城当指南方
“一番”两句，点宴客时间。言炎夏过后，秋凉已生，雨打荷池，洗净一池艳红。“辘轳”两句，承上述秋景。言耳闻单调乏味的辘轳声，眼见井台四周铺满了枯黄的梧桐叶，词人哀叹秋已深矣。“欢宴”
不想吃饭身体日渐消瘦，穿着平破烂的衣服，秋天的寒意不知不觉中到来，不知不觉中慢慢的回忆童年。那时候怎么知道人生的艰难，早上的露气飘进茅屋，在沙滩边能听到溪水的声音。每每到了晚上
洪秀全故居位于广州市花都区新华镇大布乡官禄村，是洪秀全成长、耕读和从事早期革命活动的地方。原故居于金田起义后被清军焚毁。1961年，广州市文物考古队发掘出房屋墙基，重建。建筑为泥砖

相关赏析

见贤思齐　　文天祥在童年时，就很仰慕英雄人物，尤爱读忠臣传。有一天，他来到吉州的学宫瞻仰先贤遗像。他看到吉州的欧阳修、杨邦乂、胡铨的遗像肃穆地陈列其中，令他十分钦佩和敬慕。这些忠烈
男女有分工，这是自然法则。吃苦耐劳粗犷剽悍是男子汉的本色，灵巧细心温柔贤慧周到体贴是女人的本色。男耕女织、自给自足的生活方式，陶冶出的是自然平和恬淡悠然的心态，是知足常乐、乐天知命
本文是欧阳修在挚友石曼卿去世26年后为他所作的祭文。文章开始说明写作祭文的缘起，接下来先是颂扬石曼卿的不同流俗，“生而为英，死而为灵”，死后形体虽化，而名声却如同古代的圣贤一样彰显
唐代边境战争频仍，后来又加上安史之乱，给人民带来了极大的痛苦。唐诗中，包含广大量描写征夫思妇相互怀念的作品。张仲素是以写闺情见长的。他的这类作品，除《春闺思》外。还有《秋闺思》、《
陈鼓应先生说：“老子认为世界上一切事物都依循着某种规律运行着，掌握着这种规律（或原则），当可洞察事物的真情实况。他认为心灵的深处是透明的，好像一面镜子，这种本明的智慧，上面蒙着一层

作者介绍

晏几道 晏几道（约1048－1118，一说约1030─1106）北宋词人。字叔原，抚州临川（今属江西）人。宰相晏殊的幼子，一生落拓不得志。宋神宗熙宁七年（1074），郑侠上书请罢新法，获罪下狱。在郑侠家中搜得晏几道的赠诗，中云：「春风自是人间客，主张繁华得几时。」遂被牵连下狱。元丰五年（1082）监颍昌许田镇。由于怀才不遇，「陆沉于下位」，晚年甚至弄得衣食不济。黄庭坚在《小山词序》中说：「叔原，固人英也。其痴亦自绝人……仕宦连蹇而不能一傍贵人之门，是一痴也；论文自有体而不肯一作新进士语，此又一痴也；费资千百万，家人寒饥而面有孺子之色，此又一痴也；人百负之而不恨，己信人终不疑其欺己，此又一痴也。」可见他的思想和性格。词风逼近乃父，但成就更高。由于社会地位和人生遭遇的不同，词作的思想内容比晏殊词深刻得多。其中有不少同情歌妓舞女命运、歌颂她们美好心灵的篇章。也有关于个人情事的回忆和描写。通过个人遭遇的昨梦前尘，抒写人世的悲欢离合，笔调感伤，凄婉动人。在有些作品中，表现出不合世俗、傲视权贵的态度和性格。《小山词》是具有鲜明个性的抒情诗。工于言情，但很少尽情直抒，多出之以婉曲之笔，较之晏殊的词沉郁顿挫。在小令的技法上也有所发展，日臻纯熟。《临江仙·梦后楼台高锁》、《鹧鸪天·彩袖殷勤捧玉钟》等是脍炙人口的名篇。前人对《小山词》的评价甚高。冯煦在《宋六十一家词选例言》中说：「淮海、小山，古之伤心人也。其淡语皆有味，浅语皆有致，求之两宋，实罕其匹。」