闲情赋

闲情赋原文：

画船撑入花深处，香泛金卮
叶上初阳干宿雨、水面清圆，一一风荷举
送行无酒亦无钱，劝尔一杯菩萨泉
激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
为问暗香闲艳，也相思、万点付啼痕
夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
好风胧月清明夜，碧砌红轩刺史家
胡蝶梦中家万里，子规枝上月三更
黄河远上白云间，一片孤城万仞山
初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。
北风卷地白草折，胡天八月即飞雪
有客踌躇，古庭空自吊孤影
春风又绿江南岸，明月何时照我还

闲情赋拼音解读：

huà chuán chēng rù huā shēn chù，xiāng fàn jīn zhī
yè shàng chū yáng gàn sù yǔ、shuǐ miàn qīng yuán，yī yī fēng hé jǔ
sòng xíng wú jiǔ yì wú qián，quàn ěr yī bēi pú sà quán
jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
wèi wèn àn xiāng xián yàn，yě xiāng sī、wàn diǎn fù tí hén
fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
hǎo fēng lóng yuè qīng míng yè，bì qì hóng xuān cì shǐ jiā
hú dié mèng zhōng jiā wàn lǐ，zǐ guī zhī shàng yuè sān gēng
huáng hé yuǎn shàng bái yún jiān，yī piàn gū chéng wàn rèn shān
chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
běi fēng juǎn dì bái cǎo zhé，hú tiān bā yuè jí fēi xuě
yǒu kè chóu chú，gǔ tíng kōng zì diào gū yǐng
chūn fēng yòu lǜ jiāng nán àn，míng yuè hé shí zhào wǒ hái
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

从西山路口一直向北走，越过黄茅岭往下走，有两条路：一条向西走，走过去寻找风景却毫无所得；另一条稍为偏北又折向东去，只走了四十丈，路就被一条河流截断了，有一座石山横挡在这条路的尽头。
①丁兵备：丁日昌，兵备指其任苏松太道。后官至江苏巡抚。②上林：上林苑，汉代长安苑囿，汉武帝自西域引入苜蓿，植于上林苑以饲马。③“遗台”句：用郭隗说燕昭王千金购马骨故事。昭王后筑黄金
分封制与郡县制，对于巩固中央政权各有利弊，历代争论不休。自秦朝之后，历代都以郡县制为主。贞观元年，太宗推行世袭刺史制，此后群臣多次争论，反对者日渐增多，太宗终于在贞观十三年废止了分
邓琬字元琬，豫章郡南昌县人。他的高祖邓混，曾祖邓玄，都当过晋朝尚书吏部郎。他的祖父邓潜之，官至镇南将军长史。父胤之，世祖征虏长史、吏部郎、彭城王刘义康大将军长史、豫章太守、光禄勋。
这首词是苏轼在徐州作官的时候写的。按照当时的迷信风俗，一个关心农事的地方官，天大旱，要向“龙王爷”求雨；下了雨，又要向“龙王爷”谢雨。这首词就是苏轼有一次途经农村去谢雨，记下的见闻

相关赏析

这是一首情深辞美的悼亡之作。贺铸年近50闲居苏州三年，其间与他相濡以沫、甘苦与共的妻子亡故，今重游故地，想起亡妻，物是人非，作词以寄哀思。这首情真意切、哀伤动人的悼亡词，成为文学史
“韦令孔雀”　　韦皋镇蜀之初（贞元元年、公元七八五年），南越献孔雀一只，皋依涛意，于使宅开池设笼以栖之。至大和五年（公元八三一年）秋，孔雀死。次年夏，涛亦卒。一些诗词中提到的“韦令
谏吴王书　　邹阳生活的时代是一个社会经济逐渐恢复发展、思想文化相对自由，同时也是各种社会矛盾潜滋暗长的时期。承秦之衰，为了迅速恢复被战争破坏的社会经济，刘汉皇朝在初期崇尚道家黄老学
这首词写得气势豪迈，饶有兴味。将作者的那种淡薄功名、慷慨悲歌的气韵，生动地表达了出来。它是作者送友人廖叔仁去京城赴任时所作。廖叔仁，生平不详。阙，宫阙，这里指南宋朝廷。“日近”两句
王方庆，雍州咸阳人，前朝周代少司空石泉公王褒的曾孙。原籍琅笽，后南迁居丹阳，为江左名门望族。王褒北迁入关，才家居咸阳。王方庆的祖父，是隋卫尉丞。他的伯父王弘让，有美名。贞观年间为中

作者介绍

郑之珍 郑之珍，字汝席，号高石，明万历补邑庠生。后来祁门县文化部门，在渚口乡清溪村发现了郑之珍夫妇合葬墓及《清溪郑氏族谱》，确认他为祁门县渚口乡清溪人。郑之珍在《新编目连戏救母劝善戏文》序中自述：“幼学夫子而志春秋，惜文不趋时，而学不获遂，于是萎念于翰场，而 游心于方外。