闲情赋

闲情赋原文：

十年愁眼泪巴巴今日思家明日思家
一年春又尽，倚杖对斜晖
行尽江南，不与离人遇
泠泠七弦上，静听松风寒
　　考所愿而必违，徒契契以苦心。拥劳情而罔诉，步容与于南林。栖木兰之遗露，翳青松之余阴。傥行行之有觌，交欣惧于中襟；竟寂寞而无见，独悁想以空寻。敛轻裾以复路，瞻夕阳而流叹。步徙倚以忘趣，色凄惨而矜颜。叶燮燮以去条，气凄凄而就寒，日负影以偕没，月媚景于云端。鸟凄声以孤归，兽索偶而不还。悼当年之晚暮，恨兹岁之欲殚。思宵梦以从之，神飘飘而不安；若凭舟之失棹，譬缘崖而无攀。于时毕昴盈轩，北风凄凄，炯炯不寐，众念徘徊。起摄带以侍晨，繁霜粲于素阶。鸡敛翅而未鸣，笛流远以清哀；始妙密以闲和，终寥亮而藏摧。意夫人之在兹，托行云以送怀；行云逝而无语，时奄冉而就过。徒勤思而自悲，终阻山而滞河。迎清风以怯累，寄弱志于归波。尤《蔓草》之为会，诵《召南》之余歌。坦万虑以存诚，憩遥情于八遐。
春风知别苦，不遣柳条青
　　夫何瑰逸之令姿，独旷世以秀群。表倾城之艳色，期有德于传闻。佩鸣玉以比洁，齐幽兰以争芬。淡柔情于俗内，负雅志于高云。悲晨曦之易夕，感人生之长勤；同一尽于百年，何欢寡而愁殷！褰朱帏而正坐，泛清瑟以自欣。送纤指之余好，攮皓袖之缤纷。瞬美目以流眄，含言笑而不分。曲调将半，景落西轩。悲商叩林，白云依山。仰睇天路，俯促鸣弦。神仪妩媚，举止详妍。
　　激清音以感余，愿接膝以交言。欲自往以结誓，惧冒礼之为愆；待凤鸟以致辞，恐他人之我先。意惶惑而靡宁，魂须臾而九迁：愿在衣而为领，承华首之余芳；悲罗襟之宵离，怨秋夜之未央！愿在裳而为带，束窈窕之纤身；嗟温凉之异气，或脱故而服新！愿在发而为泽，刷玄鬓于颓肩；悲佳人之屡沐，从白水而枯煎！愿在眉而为黛，随瞻视以闲扬；悲脂粉之尚鲜，或取毁于华妆！愿在莞而为席，安弱体于三秋；悲文茵之代御，方经年而见求！愿在丝而为履，附素足以周旋；悲行止之有节，空委弃于床前！愿在昼而为影，常依形而西东；悲高树之多荫，慨有时而不同！愿在夜而为烛，照玉容于两楹；悲扶桑之舒光，奄灭景而藏明！愿在竹而为扇，含凄飙于柔握；悲白露之晨零，顾襟袖以缅邈！愿在木而为桐，作膝上之鸣琴；悲乐极以哀来，终推我而辍音！
峨嵋山下少人行，旌旗无光日色薄
对潇潇暮雨洒江天，一番洗清秋
不知香积寺，数里入云峰
去年寄书报阳台，今年寄书重相催
伫倚危楼风细细望极春愁，黯黯生天际
　　初，张衡作《定情赋》，蔡邕作《静情赋》，检逸辞而宗澹泊，始则荡以思虑，而终归闲正。将以抑流宕之邪心，谅有助于讽谏。缀文之士，奕代继作；因并触类，广其辞义。余园闾多暇，复染翰为之；虽文妙不足，庶不谬作者之意乎。

闲情赋拼音解读：

shí nián chóu yǎn lèi bā bā jīn rì sī jiā míng rì sī jiā
yī nián chūn yòu jǐn，yǐ zhàng duì xié huī
xíng jǐn jiāng nán，bù yǔ lí rén yù
líng líng qī xián shàng，jìng tīng sōng fēng hán
　　kǎo suǒ yuàn ér bì wéi，tú qì qì yǐ kǔ xīn。yōng láo qíng ér wǎng sù，bù róng yǔ yú nán lín。qī mù lán zhī yí lù，yì qīng sōng zhī yú yīn。tǎng xíng xíng zhī yǒu dí，jiāo xīn jù yú zhōng jīn；jìng jì mò ér wú jiàn，dú yuān xiǎng yǐ kōng xún。liǎn qīng jū yǐ fù lù，zhān xī yáng ér liú tàn。bù xǐ yǐ yǐ wàng qù，sè qī cǎn ér jīn yán。yè xiè xiè yǐ qù tiáo，qì qī qī ér jiù hán，rì fù yǐng yǐ xié méi，yuè mèi jǐng yú yún duān。niǎo qī shēng yǐ gū guī，shòu suǒ ǒu ér bù hái。dào dāng nián zhī wǎn mù，hèn zī suì zhī yù dān。sī xiāo mèng yǐ cóng zhī，shén piāo piāo ér bù ān；ruò píng zhōu zhī shī zhào，pì yuán yá ér wú pān。yú shí bì mǎo yíng xuān，běi fēng qī qī，jiǒng jiǒng bù mèi，zhòng niàn pái huái。qǐ shè dài yǐ shì chén，fán shuāng càn yú sù jiē。jī liǎn chì ér wèi míng，dí liú yuǎn yǐ qīng āi；shǐ miào mì yǐ xián hé，zhōng liáo liàng ér cáng cuī。yì fū rén zhī zài zī，tuō xíng yún yǐ sòng huái；xíng yún shì ér wú yǔ，shí yǎn rǎn ér jiù guò。tú qín sī ér zì bēi，zhōng zǔ shān ér zhì hé。yíng qīng fēng yǐ qiè lèi，jì ruò zhì yú guī bō。yóu《màn cǎo》zhī wèi huì，sòng《zhào nán》zhī yú gē。tǎn wàn lǜ yǐ cún chéng，qì yáo qíng yú bā xiá。
chūn fēng zhī bié kǔ，bù qiǎn liǔ tiáo qīng
　　fū hé guī yì zhī lìng zī，dú kuàng shì yǐ xiù qún。biǎo qīng chéng zhī yàn sè，qī yǒu dé yú chuán wén。pèi míng yù yǐ bǐ jié，qí yōu lán yǐ zhēng fēn。dàn róu qíng yú sú nèi，fù yǎ zhì yú gāo yún。bēi chén xī zhī yì xī，gǎn rén shēng zhī zhǎng qín；tóng yī jǐn yú bǎi nián，hé huān guǎ ér chóu yīn！qiān zhū wéi ér zhèng zuò，fàn qīng sè yǐ zì xīn。sòng xiān zhǐ zhī yú hǎo，nǎng hào xiù zhī bīn fēn。shùn měi mù yǐ liú miǎn，hán yán xiào ér bù fēn。qǔ diào jiāng bàn，jǐng luò xī xuān。bēi shāng kòu lín，bái yún yī shān。yǎng dì tiān lù，fǔ cù míng xián。shén yí wǔ mèi，jǔ zhǐ xiáng yán。
　　jī qīng yīn yǐ gǎn yú，yuàn jiē xī yǐ jiāo yán。yù zì wǎng yǐ jié shì，jù mào lǐ zhī wèi qiān；dài fèng niǎo yǐ zhì cí，kǒng tā rén zhī wǒ xiān。yì huáng huò ér mí níng，hún xū yú ér jiǔ qiān：yuàn zài yī ér wèi lǐng，chéng huá shǒu zhī yú fāng；bēi luó jīn zhī xiāo lí，yuàn qiū yè zhī wèi yāng！yuàn zài shang ér wèi dài，shù yǎo tiǎo zhī xiān shēn；jiē wēn liáng zhī yì qì，huò tuō gù ér fú xīn！yuàn zài fā ér wèi zé，shuā xuán bìn yú tuí jiān；bēi jiā rén zhī lǚ mù，cóng bái shuǐ ér kū jiān！yuàn zài méi ér wèi dài，suí zhān shì yǐ xián yáng；bēi zhī fěn zhī shàng xiān，huò qǔ huǐ yú huá zhuāng！yuàn zài guǎn ér wèi xí，ān ruò tǐ yú sān qiū；bēi wén yīn zhī dài yù，fāng jīng nián ér jiàn qiú！yuàn zài sī ér wèi lǚ，fù sù zú yǐ zhōu xuán；bēi xíng zhǐ zhī yǒu jié，kōng wěi qì yú chuáng qián！yuàn zài zhòu ér wèi yǐng，cháng yī xíng ér xī dōng；bēi gāo shù zhī duō yīn，kǎi yǒu shí ér bù tóng！yuàn zài yè ér wèi zhú，zhào yù róng yú liǎng yíng；bēi fú sāng zhī shū guāng，yǎn miè jǐng ér cáng míng！yuàn zài zhú ér wèi shàn，hán qī biāo yú róu wò；bēi bái lù zhī chén líng，gù jīn xiù yǐ miǎn miǎo！yuàn zài mù ér wèi tóng，zuò xī shàng zhī míng qín；bēi lè jí yǐ āi lái，zhōng tuī wǒ ér chuò yīn！
é méi shān xià shǎo rén xíng，jīng qí wú guāng rì sè báo
duì xiāo xiāo mù yǔ sǎ jiāng tiān，yī fān xǐ qīng qiū
bù zhī xiāng jī sì，shù lǐ rù yún fēng
qù nián jì shū bào yáng tái，jīn nián jì shū zhòng xiāng cuī
zhù yǐ wēi lóu fēng xì xì wàng jí chūn chóu，àn àn shēng tiān jì
　　chū，zhāng héng zuò《dìng qíng fù》，cài yōng zuò《jìng qíng fù》，jiǎn yì cí ér zōng dàn bó，shǐ zé dàng yǐ sī lǜ，ér zhōng guī xián zhèng。jiāng yǐ yì liú dàng zhī xié xīn，liàng yǒu zhù yú fěng jiàn。zhuì wén zhī shì，yì dài jì zuò；yīn bìng chù lèi，guǎng qí cí yì。yú yuán lǘ duō xiá，fù rǎn hàn wèi zhī；suī wén miào bù zú，shù bù miù zuò zhě zhī yì hū。
※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

孝行凡是统治天下，治理国家，必先致力干根本，而把非根本的东西放在后边。所谓根本，不是说的耕耘种植，而是致力于人事、致力于人事，不是人民贫困而让人民富足，人口稀少而让人口众多，而是致
公孙衍拜见魏王说：“臣下尽智尽力，想以此替大王扩张土地取得至高的名分，田需却从中败坏臣下，而大王又听从他，这使得臣下始终没有成就功业。困需离开，臣下将侍奉您；田需侍奉您，臣下请求离
⑴“空碛无边”二句：茫茫沙漠无边无际，阳关古道远在万里之外。空碛：沙漠；阳关：在今甘肃敦煌县西南，玉门关南面，和玉门关同为古代通西域的要道。⑵“马萧萧”三句：用愁云衬托征人的悲凉心
大凡白天对敌作战，必须多插旗帜作为迷惑敌人的“疑兵”，以使敌人无法摸清我军兵力多少，这样，就能战胜敌人。诚如兵法所说：“白昼作战须多设旗帜（以迷惑敌人）。”春秋时期，晋平公率军进攻
这首词叙离情别恨。从词意上看，似写于被贬外放之时。上阕写当年津亭题词处，如今已是蛛网笼罩，苔晕青青，令人感怀；下阕写忆旧事不堪回首，知音难寻，令人感喟不已。作者多用反衬侧写、借物正

相关赏析

这首词是吕渭老南渡平安抵达后，写给友人的。词作上片写抵达江南，并报平安。“飞雪过江来，船在赤栏桥侧”，开首二句写实，点明渡江时的季节、气候和到达地点。雪花飞扬之时，当正值寒冬季节，
肃宗名亨，是玄宗的第三个儿子。母亲是元献皇后杨氏。李亨最初的名字是嗣升，被封为陕王。开元四年(716)，任安西大都护。性情仁爱重孝，喜爱学习，玄宗特别钟爱他，派贺知章、潘肃、吕向、
　　须菩提，你的意思怎么样？可以佛色身的三十二种好相而观见如来吗？须菩提说：可以，可以，可以佛色身的三十二种好相而观见如来。佛说：须菩提，如果可以佛色身的三十二种好相而观见如来
①微隙在所必乘：微隙，微小的空隙，指敌方的某些漏洞、疏忽。②少阴，少阳：少阴，此指敌方小的疏漏，少阳，指我方小的得利。此句意为我方要善于捕捉时机，伺隙捣虚，变敌方小的疏漏而为我方小

作者介绍

李祁 李祁，字肃远，雍丘（今河南杞县）人。吕本中《师友杂志》谓其于崇宁间与王尧明同在学校，李祁先登科。《宋史·王觌传》附《王俊义传》称：「王俊义与李祁友善，首建正论于宣和间。当是时，诸公卿稍知分别善恶邪正，两人力也。祁字肃远，亦知名士，官不显。」《乐府雅词》卷下载其词十四首。 李祁的词作语言清俊婉朴，意境超逸。代表作有《如梦令》、《南歌子》、《青玉案》、《点绛唇》等。其中两首《如梦令》写得辞浅意真，琅琅上口，韵味无穷。《南歌子》写一片寂寥秋色里词人在岳阳楼上听哀筝，眼前只见江月凄凉，败叶萧萧，更有秋风袅袅，雾雨迷蒙，真是一派悲气弥漫，袭人心扉。